Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσιεύει σήμερα την πρώτη έκθεσή της σχετικά με το πλαίσιο παρακολούθησης και τις προοπτικές μηδενικής ρύπανσης, ορίζοντας τρόπους για καθαρότερο αέρα, νερό και έδαφος. Η έκθεση της Επιτροπής, μαζί με την αξιολόγηση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος σχετικά με το πλαίσιο παρακολούθησης, καταδεικνύουν ότι οι πολιτικές της ΕΕ έχουν συμβάλει στη μείωση τόσο της ατμοσφαιρικής ρύπανσης όσο και της ρύπανσης από φυτοφάρμακα. Ωστόσο, σε άλλους τομείς, όπως η ηχορύπανση, η ρύπανση από θρεπτικά στοιχεία ή η παραγωγή αστικών αποβλήτων, εξακολουθούν να υπάρχουν προβλήματα. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι απαιτείται συνολικά πολύ ισχυρότερη δράση προκειμένου η ΕΕ να επιτύχει τους στόχους μηδενικής ρύπανσης για το 2030, με τη θέσπιση νέων νόμων κατά της ρύπανσης και την καλύτερη εφαρμογή των υφιστάμενων.

Τι είναι οι παραγωγοί-καταναλωτές ενέργειας και ποιος είναι ο ρόλος που μπορούν να διαδραματίσουν στην προώθηση της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε ολόκληρη την Ευρώπη; Συναντηθήκαμε με τον Javier Esparrago, εμπειρογνώμονα του ΕΟΠ σε θέματα ενέργειας και περιβάλλοντος, και συζητήσαμε σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι πολίτες, τα θεσμικά όργανα και οι επιχειρήσεις μπορούν να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της τρέχουσας ενεργειακής κρίσης, μέσω της εξέλιξής τους σε παραγωγούς-καταναλωτές που παράγουν αλλά και καταναλώνουν ανανεώσιμη ενέργεια. Ο ΕΟΠ δημοσίευσε στις αρχές Σεπτεμβρίου έκθεση, η οποία παρέχει μια επισκόπηση του αυξανόμενου ρόλου των παραγωγών-καταναλωτών ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης καλύτερης και φθηνότερης τεχνολογίας και των πολιτικών που την προωθούν.

Φαίνεται ότι βιώνουμε τη μία κρίση μετά την άλλη — πανδημία, ακραία κύματα καύσωνα και ξηρασίας λόγω της κλιματικής αλλαγής, πληθωρισμός, πόλεμος και ενεργειακή κρίση. Ο χειμώνας εικάζεται ότι θα χαρακτηρίζεται από διαρκή αβεβαιότητα, υψηλή μεταβλητότητα στις παγκόσμιες αγορές ενέργειας και τροφίμων, η οποία θα πλήξει ορισμένες χώρες και ομάδες περισσότερο από άλλες. Η αντιμετώπιση αυτών των κρίσεων, ιδίως μακροπρόθεσμα, απαιτεί σταθερή πολιτική δέσμευση και επενδύσεις στη βιωσιμότητα με στόχο την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των κοινωνιών μας.