Biyolojik çeşitlilik hakkında

İnsanlığın kendisi de biyolojik çeşitliliğin bir parçası olup, çeşitlilik olmaksızın biz de var olamazdık. Yaşam kalitesi, ekonomik rekabet gücü, istihdam ve güvenlik; hepsi bu doğal sermayeye bağımlıdır. Biyolojik çeşitlilik 'ekosistem hizmetleri', yani doğanın sunduğu hizmetler için hayati önem taşımaktadır: iklimin düzenlenmesi, su ve hava, toprak verimliliği ve gıda, yakıt, elyaf ve ilaç üretimi. Tarım ve balıkçılığın uzun vadeli yaşama kapasitesinin korunması için esas olup, pek çok endüstriyel sürecin ve yeni ilaçların üretiminin temelidir.

Avrupa'da, en az 5.000 yıl önce tarım ve hayvancılığın yayılımından beri insan faaliyeti biyolojik çeşitliliği şekillendirmiştir. Tarım ve sanayi devrimleri arazi kullanımında dramatik ve hızlanan değişimlere, tarımın yoğunlaşmasına, kentleşmeye ve arazi terkine yol açmıştır. Bu da sırası geldiğinde biyolojik çeşitlilik açısından zengin alanların korunmasına yardımcı olan pek çok pratiğin (örneğin geleneksel tarım yöntemlerinin) çöküşüyle sonuçlanmıştır.

Avrupa'nın yüksek düzeydeki kişi başına tüketim ve atık üretimi, ekosistemler üzerindeki etkimizin kıtamızın çok ötesine geçtiği anlamına gelmektedir. Avrupa yaşam tarzları bütün dünyadan kaynak ve mal ithalatına son derece bağımlı olup, genellikle doğal kaynakların sürdürülebilir olmayan kullanımını teşvik etmektedir. Bu da daha sonra sosyal ve ekonomik kalkınmanın temeli olan doğal sermaye kaynaklarına zarar vermektedir.

Hala bizi kuşatan harikulade yaşam çeşitliliğini yeniden dokuyarak, onarım çağını başlatmaktan daha heyecan verici bir amaç olamaz.

Edward O. Wilson, 'Yaşamın Çeşitliliği', 1992

Biyolojik çeşitliliğin kaybı, yeryüzünde yaşamı destekleyen ekosistem hizmetlerinin bozulmasına kökten bağlıdır. 2005 Milenyum Ekosistem Değerlendirmesi dünya çapında 24 ekosistem hizmetini değerlendirmiş ve bunların 15'inin bozularak balıkçılığı, kereste üretimini, su rezervini, atık arıtma ve detoksifikasyonunu, su arındırmayı, doğal tehlikelerden korunmayı ve hava kalitesinin düzenlenmesini etkilemiştir. AÇA’nın 2005 tarihli Durum ve geleceğe bakış raporu ve bunun dördüncü Pan-Avrupa değerlendirmesi AB'nin biyolojik çeşitliliğin kaybının durdurulmasına yönelik 2010 hedefine doğru hiçbir belirgin ilerleme kaydetmediğini göstermektedir.