Zrób coś dla naszej planety, wydrukowuj tę stronę tylko w razie potrzeby. Nawet mała akcja może sprawić ogromną różnicę, gdy miliony ludzi to robią!
Nasz obecny model gospodarowania zasobami nie jest zrównoważony i wywiera presję na naszą planetę. Musimy umożliwić przemianę w kierunku zielonej gospodarki o obiegu zamkniętym poprzez wyjście poza ramy polityki dotyczącej odpadów i skupienie się na ekoprojektowaniu, innowacjach i inwestycjach. Badania mogą sprzyjać nie tylko innowacjom dotyczącym produkcji, ale również innowacjom w zakresie modeli biznesowych i mechanizmów finansowania.
W związku z niedawną publikacją corocznego raportu EEA w ramach mechanizmu sprawozdawczego w zakresie transportu i środowiska (TERM) na rok 2015 i w atmosferze międzynarodowego skandalu dotyczącego emisji spalin z pojazdów, rozmawialiśmy z koordynatorem mechanizmu TERM EEA, Alfredo Sánchezem Vicente.
Uzgodnione w Paryżu przez 195 krajów porozumienie klimatyczne jest pierwszą w historii powszechną i prawnie wiążącą umową tego rodzaju. Porozumienie paryskie jest owocem wielu lat przygotowań, rozmów i rosnącej świadomości o potrzebie zajęcia się obecnymi i potencjalnymi skutkami zmiany klimatu. Jest znaczącym i obiecującym krokiem w kierunku zbudowania świata niskoemisyjnego i odpornego na zmianę klimatu. Wysyła również czytelny sygnał politykom i przedsiębiorstwom, by odeszli od paliw kopalnych i inwestowali w czystą energię oraz w działania na rzecz adaptacji do zmian klimatu.
Powierzchnia ziemi i gleba mają zasadnicze znaczenie dla systemów przyrodniczych i społeczeństwa, jednak działania człowieka zagrażają ich funkcjonowaniu. Dlaczego tak się dzieje? Co robi Europa, aby temu zapobiec? Rok 2015 jest Międzynarodowym Rokiem Gleb, a więc kierujemy powyższe pytania do Geertrui Louwagie, która jest kierownikiem projektu z zakresu ocen i sprawozdawczości dotyczącej gleb w Europejskiej Agencji Środowiska.
Zielona infrastruktura oferuje ciekawe rozwiązania problemów dotyczących środowiska, społeczeństwa i gospodarki, i jako taka musi być w pełni wkomponowana w różne dziedziny polityki. EEA przygotowuje się do publikacji raportu na temat znaczenia zielonej infrastruktury w łagodzeniu skutków zagrożeń naturalnych związanych ze zmianami pogodowymi i zmianami klimatu; rozmawialiśmy z jego głównym autorem Gormem Dige, kierownikiem projektu w zakresie środowiska lądowego, polityki i analiz ekonomicznych.
W sierpniu tego roku ponad 190 państw osiągnęło konsensus w sprawie agendy Organizacji Narodów Zjednoczonych na rzecz zrównoważonego rozwoju do roku 2030. Natomiast w drugiej połowie bieżącego miesiąca w Nowym Jorku szefowie państw przyjmą tę agendę oraz z określone w niej cele zrównoważonego rozwoju i założenia. W przeciwieństwie do ich poprzednich wersji obecne cele zrównoważonego rozwoju są opracowane zarówno dla krajów rozwijających się, jak i krajów rozwiniętych oraz obejmują szerszy zakres zagadnień związanych ze zrównoważonym rozwojem. Wiele z 17 celów zrównoważonego rozwoju obejmuje elementy związane ze środowiskiem, wykorzystaniem zasobów i zmianami klimatu.
Produkcja wystarczającej ilości żywności w Europie wymaga zastosowania intensywnego rolnictwa, oddziałującego na środowisko i nasze zdrowie. Czy Europa może znaleźć bardziej przyjazny dla środowiska sposób wytwarzania żywności? Zadaliśmy to pytanie Ybele Hoogeveenowi kierującemu w Europejskiej Agencji Środowiska grupą, która zajmuje się wpływem wykorzystania zasobów na środowisko i zdrowie ludzi.
Gospodarka europejska nadal odczuwa skutki kryzysu, który rozpoczął się w 2008 r. Bezrobocie i cięcia płac dotknęły milionów ludzi. Czy powinniśmy rozmawiać o środowisku, kiedy nowi absolwenci nie są w stanie znaleźć pracy w jednej z najbogatszych części świata? Nowy program działania Unii Europejskiej w zakresie środowiska poświęcony jest właśnie temu tematowi, ale nie tylko. Wskazuje również na środowisko jako na integralną i nieodłączną część naszego zdrowia i naszej gospodarki.
„Dobrą wiadomością jest to, że na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci znacznie poprawiła się sytuacja w zakresie narażenia na szereg zanieczyszczeń powietrza. Jednak to nie te zanieczyszczenia, które w znacznym stopniu zmniejszyliśmy, stanowią największe zagrożenie dla zdrowia ludzi oraz środowiska” – mówi Valentin Foltescu, który pracuje nad oceną jakości i przekazywaniem danych do EEA. Spytaliśmy Valentina, co robi EEA dla poprawy jakości powietrza i co mówią najnowsze dane.
Żyjemy w świecie ciągłych zmian. Jak możemy sterować zachodzącymi zmianami, aby uzyskać zrównoważony rozwój światowy do roku 2050? Jak możemy znaleźć równowagę pomiędzy ekonomią a środowiskiem na krótszą i dłuższą metę? Odpowiedź tkwi w tym, jak będziemy zarządzać procesami transformacji, nie zamykając się w niezrównoważonych systemach.
Wraz ze wzrostem zaludnienia, urbanizacją oraz rozwojem gospodarczym wzrasta zapotrzebowanie na wodę słodką na obszarach miejskich w Europie. Jednocześnie na dostępność wody dla mieszkańców miast wpływa również zmiana klimatu i poziom zanieczyszczeń. W jaki sposób europejskie miasta mogą w dalszym ciągu zaopatrywać swoich mieszkańców w wodę słodką?
Potrzebujemy żywności, a aby móc ją produkować potrzebujemy również czystej wody słodkiej. Biorąc pod uwagę rosnące zapotrzebowanie wynikające z działalności człowieka z jednej strony oraz kwestie związane ze zmianą klimatu z drugiej strony, wiele regionów, w szczególności położonych na południu, napotyka na trudności w zapewnieniu wystarczającej ilości wody słodkiej, aby zaspokoić swoje potrzeby. W jaki sposób możemy zapewnić dalszą produkcję żywności, nie narażając jednocześnie środowiska naturalnego na niedobór wody słodkiej? Jednym z działań w tym zakresie powinno być zwiększenie wydajności użytkowania wody.
Rolnictwo stanowi znaczne i rosnące obciążenie dla zasobów wody w Europie, zagrażając niedoborem wody i niszczeniem ekosystemów. Do osiągnięcia zrównoważonego korzystania z wody konieczne jest zapewnienie rolnikom właściwych zachęt cenowych, porad i wsparcia.
"W naszych kranach brakuje wody raz lub dwa razy w miesiącu, czasami częściej" - mówi Barış Tekin w swoim mieszkaniu w Beşiktaş, zabytkowej dzielnicy Stambułu, gdzie mieszka wraz ze swoją żoną i córką. "Na wszelki wypadek trzymamy w mieszkaniu około 50 litrów butelkowanej wody do mycia i sprzątania. Jeżeli wody brakuje naprawdę długo, jedziemy do mojego ojca lub rodziców mojej żony" - mówi Barış, profesor ekonomii na Uniwersytecie Marmara.
For references, please go to https://www.eea.europa.eu/pl/articles/all-articles or scan the QR code.
PDF generated on 2024-04-25 20:08
Engineered by: Zespół Witryny EEA
Software updated on 26 September 2023 08:13 from version 23.8.18
Software version: EEA Plone KGS 23.9.14
Akcje Dokumentu
Podziel się z innymi