Um þéttbýlisumhverfið

Þéttbýlisþróun hefur mikla vídd í Evrópu. Borgir eru i tengslum við og hafa áhrif á nærliggjandi svæði, og þannig hefur áhrif á umhverfið á miklu víðara svæði. Þróun þeirra er einnig drifin áfram af ytri þáttum svo sem lýðfræðileg breyting, þörf fyrir hreyfanleika, hnattvæðing og loftlagsbreytingar. Fækkun á fjölda heimilisfólks og hækkandi aldur er búist við að auki umhverfisþrýsting á næstu áratugum. Frekari þróun á upplýsingum, samskipta þjónustu og tækni kemur með nýja mikilvæga eigindlega möguleika á breytingum á þéttbýliskerfum.

Borgir og bæir vinna sem vélar fyrir framvindu, sem oft drífur mikið af okkar menningar, vitsmunalegum, menntunar og tækniafrekum og frumkvæðum. Hinsvegar, tilhneiging dagsins í dag um nýjar, lágar þéttleika nálganir á þéttbýlisþróun í aukinni notkun á orku, auðlindum, samgöngum, og landi, og þar með ýta undir útblástur á gróðurhúsa lofttegundir og loft og hávaðamengun á stig sem oft fara fram úr löglegum eða því sé mælt er með fyrir öruggi fólks.

Heildarnotkun, orkunotkun, vatnsnotkun og úrgangsmyndun mun haldast í hendur við vaxandi fjölda af þéttbýlis heimilum. SkýrslaEEA um þéttbýlisdreifingu sýnir að meira en fjórðungur af Evrópusambands svæði hefur orðið fyrir beinum áhrifum af þéttbýlis landnotkun: á milli 1990 og 2000 svæði fimm sinnum stærra en Stór- Lundúnarsvæðið hefur verið falið í hendurnar á þéttbýlisdreifingu. Þetta hefur aðallega gerst á fyrrum landbúnaðarsvæðum, og afleiðingarnar eru tjóna á mikilvægum vistkerfa þjónustum, svo sem matvælaþjónustu, flóðvörnum og líffræðilegum fjölbreytileika.

Vistfræðilegafótspors hugtakið gefur til kynna hversu mikið af land og vatnsvæði einstaklingur, borg eða borg þarfnast til að framleiða auðlindir til að neyta og til taka á sig úrganginn sem það framleiðir. Vistfræðilega fótspor Stór Lundúna, sem dæmi, er 293 sinnum sitt eigið svæði, tvisvar sinnum stærð Bretlands.

Loftmengun í Evrópu 1990–2004 sýnir að þrátt yfir lækkun á útblæstri, er mikil samsöfnun af fínum smáögnum og jarðhæðar óson eru enn að valda vandamálum í borgum og nærliggjandi svæðum. Fínar smáagnir eru almennt viðurkenndar sem helsta ógnin viðheilsu manna af loftmengun. Alþjóðlega heilbrigðismálastofnunin(WHO) áætlar að um 100 000 dauðsföll á ári geti verið tengd umlykjandi loftmengun í borgum í Evrópu, sem styttir lífslíkur um ár að meðaltali.

Stór valdur að loftmengun og hávaðavandamálum er aukningin í vélknúni umferðsem einnig leiðir til fækkunar á tiltækkum grænum og hljóðlátum svæðum í miðborgum. Þetta veldur til þess að fólk til að flytur úr borginni yfir í úthverfin og dreifbýli. Nýju, borgarsvæðin með lágum þéttleika leiðir meiri notkun á einstaklingssamgangna sem eykur vandamál sem fyrir eru.