Αλιεία – εισαγωγή

Ο ευρωπαϊκός αλιευτικός στόλος χαρακτηρίζεται από υπερβολική αλιευτική ικανότητα. Η υπεραλίευση μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για το σύνολο του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Ορισμένες τεχνικές αλιείας με τράτα, για παράδειγμα, είναι ζημιογόνες για τον πολύ σημαντικό οικότοπο του πυθμένα. Στο άλλο άκρο της τροφικής αλυσίδας, τα θαλάσσια πτηνά, οι φώκιες, οι φάλαινες και άλλα θαλάσσια θηλαστικά μένουν χωρίς τροφή.

Το βασικό ερώτημα είναι εάν η Ευρώπη είναι σε θέση να αποφύγει την πλήρη αλίευση όλων των ιχθυαποθεμάτων της και να αναπτύξει έναν κλάδο που είναι βιώσιμος τόσο για το περιβάλλον, όσο και για εκείνους που βγάζουν το ψωμί τους από αυτόν. Στην παρούσα ενότητα εξετάζεται η μεταρρύθμιση της κοινής αλιευτικής πολιτικής της ΕΕ που έχει σχεδιαστεί για την υλοποίηση του παραπάνω στόχου και παρουσιάζονται μελέτες σχετικά με τα ιχθυαποθέματα, τη δραστηριότητα του αλιευτικού στόλου και πιθανές εναλλακτικές λύσεις, όπως η ιχθυοκαλλιέργεια.